Doğum…

Bugün bir arkadaşım doğum yapıyor.

Böyle yakınlarımdan birileri doğum yaptığında hep aklıma Busenin doğumu gelir. Hemen döner resimlerimize bakarım. İnsanın aklında kalan çok güzel anılar bunlar.

Olumsuzlukları köpürtmek.

Blogcu annenin sitesinde bir yazı okumuştum 15-20 gün önce “kışkışlayın gitsin” diye. Orda bir laf vardı “olumsuzlukları köpürtmek”. Çok doğru ve güzel bir laf. Geçen günde bahsetmişdim iş yerinde sorunlar yaşadığımızdan vs. Yani tamam iyi bir yerde çalışmıyor olabiriz (yani beklediğimiz kadar iyi olmayan ), ancak sürekli ve sürekli olarak buranın ne kadar kötü, berbat, can sıkıcı bir yer olduğundan bahsederek günler geçer mi?  Tam da işte bizim ofisimizde yapılan budur “olumsuzlukları köpürtmek”

Çocuğum yemek yemiyor…

Kitabı okuyorum ancak henüz bitirebilmiş değilim. Nedense bu aralar eve git yemek hazırla, ye, Buseyle oyna felan derken kitap okumak için fazla vakit bulamıyorum. Şöyle iki sayfa bakıp koyuyorum yerine.

Rasyonel kişi

Derslerde şöyle bişey öğrenmiştik galiba, rasyonel insan bir hatayı ikinci kez yapmaz.  Ekonomik pek çok teori bunun üzerine kuruluyordu. Ancak herzamanki gibi gerçek hayat böyle olmuyor.

Bakla aşkım :)

 Şimdi kızıma kızıyorum da bende bebekliğimde ve çocukluğumda hiç bişey yemeyengilerden olup annemi çıldırtmışım. (Bunu tabi Buse’den sonra anlayabildim.) Hatta sebzeleri o kadar uzun süre yemedimki bazılarının tadlarını liseye geldiğimde daha öğrenmiştim.. Bamyayı yediğimde 20 yaşımı geçmiştim. 🙂 Bakla ise bugüne kadar hiç ağzıma süremediklerimdendi.

Hayır, istemiyorum sağool :)

Ben Buse’ye yemek teklif etmekten bıktım ama o bana bu lafı söylemekten bıkmadı. Çikolata yer misin kızım?  Hayır, istemiyorum sağool ( Yesin diye çikolata bile teklif ediyorum düşünün artık). Erik yer misin? Hayır, istemiyorum sağool. Kıtırık ekmek yer misin? Hayır, istemiyorum sağool. Süt içer misin? Hayır, istemiyorum sağool. Zıkkım var kızım onu yer misin? Hayır, istemiyorum sağool. 🙂 kibarız bir de.

Kötü bir deneyim

Geçen haftadan bu yana kuzucuk grip. Geçen haftasonunu yüksek ateş içinde geçrdikten sonra  Salı günü ohhh şükür ateşimiz düştü demişken tam, bu sefer Perşembe günü bir çığlık hıraç ağlama kulağım acıyo diyerek. Offf hemen kaptığımız gibi acile gitik tabi ki otit olmuş. Yani başlangıcıymış. Ama antibiyorikleri aldık. Her ne kadar ilaç kullanmama taraftarı olsamda bu sefer kullanmak durumunda kalıcam o ağlamasından ve kulağını acısı geçisin diye öptütüp öptütüp göğsüme dayamasından sonra.

Kusma :(

Kusuyoruz 😦

Busecim, katı gıda olayına geçtiğimiz zamandan beridir hep iştahsız bir çocuk oldu. Bu nedenledirki bende kendisini hep (yanlış olduğunu bile bile) TV karşında yedirdim. Baby Tv eşliğinde kendisine yedirdik yemekleri. Ama asıl sorunuz yemek yememesinden ziyade kendisinin yediklerini kusması. Yani benimde çocukluğum yemek yememekle geçmiş ama bunda bide kusma var. Azcık zorlasan yada artık yemek istemese çörk olduğu gibi ne varsa çıkarıyor.

Ooof ne zormuş.

Blog

Burda bloğu açarken ordan burdan diye bir başlık atmıştım ama genellikle yemeklerden bahsediyordum hep. Nedense günlük hayattan bişeyler yazmak zor mu geliyor diyeyim..işte onun gibi birşey. Hergün aklımda yine bişey yazmıyorum, yine aynı şeyi yapıyorum bak felan diyerek kendi kendime üzülüyorum. Ama bir türlüde hadi bugün tekrar başlayayım diyemiyorum.

Mayıs geldi…

Tam oh artık mayıs geldi dicektik ki, yarın yine yağmur gelecekmiş, Cumartesi günüde hava tekrar soğuyacakmış. Herhalde artık sondur. Baharın tadını çıkaramadan yaza girecez galiba.

Bizim küçük canavar ile Ankara’ya gittik geçen Perşembe günü. Tabi Ankara’da etrafı kalbalık olunca, anneanne, dede, babaanne dayılar amcalar,  dönüş yolu boyunca Ankara gideliiim, eve gitmeyeliim diyerek söylendi. Sonrasında da beklenen gelişme Pazartesi sabah anne gitmeee diye başlayan, sonrada okula gitmiiicem diye Ayşe teyzesini sıkıntıya sokan ağlama. (ama ne ağlama telefonda konuşmaya çalışıyorum banamısın demiyor). Sonra okula gidince sesi kesilmiş, bereket. Normale döndü hayat. Akşam servisden inince beni karşılıyor artık kuzum benim J.

Dün kıymalı makarna yapayım dedim.Busede güzelce bir yesin. Bugün de kalanını yiyelim.

Kıymalı Makarna

–          300 gr kıyma

–          4,5 diş satımsak

–          Soğan

–          Tuz ,karabiber, kimyon

–          Domates püresi

–          Zeytinyağı

–          İstenilen çeşit makarna (Ben bunu yaparken genelde Barilla’nın Deniz kabuğu’nu kullanıyorum)

Makarnaları haşlanması için suya koyuyorum.  Diğer bir tencerede önce 2-3 diş sarımsağı yağın içine atıyorum, biraz kokusunu yağa verdikten sonra kıymayı kavuruyorum. Kıyma kavurlmaya yakın piyazlık doğradığım soğanları üzerine ekliyorum. Malzemeleri biraz çevirip baharatlarını ekliyorum. Kimyonu bol koyuyorum. Sonra da domates püresini. Malzemeler iyice birbirine geçince altını kapatıyorum. Makarnalar haşlandıktan sonra biraz makarnanın suyundan da sosa ekleyerek iyice karıştıryorum. (Makarnayı hiç soğuk suya tutmadan direk atıyorum sosun içine)

Üzeri için biz sarımsaklı yoğurt ve ince kıyılmış maydanoz kullanıyoruz.

Afiyet olsun